Od połowy XIX w. najbardziej popularną różańcową wspólnotą modlitewną jest Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot w Lyonie w roku 1826. ,,Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy.
Każdy człowiek może znaleść w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Każda z osób zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie jest grzechem a utratą zasługi.
Po pięciu latach, w roku 1831 Paulina Jaricot napisała:
,,Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością”
Kilka lat później dodała:
,,Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”
Ojciec Święty (16 października 2002) w liście apostolskim zatytułowanym Rosarium Virginis Marioe, wprowadził nową część różańca, Tajemnice Światła, które uwzględniają lata publicznej działalności Pana Jezusa. Jan Paweł II dokonał tego uzupełnienia, aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii.
Wprowadzenie do Wspólnoty Żywego Różańca dokonuje się przez wpisanie wstępującego do Parafialnej Księgi Żywego Różańca i wydanie legitymacji.
Obowiązki Członków Żywego Różańca
1. Codzienne odmawianie jednej tajemnicy Różańca Świętego połączone z rozważaniem przydzielonej na dany miesiąc Tajemnicy.
2. Uczestniczenie w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych, połączone z Mszą Świętą w intencji żyjących i zmarłych członków Żywego Różańca i zmianą Tajemnic Różańcowych.
3. Częsty udział w życiu sakramentalnym oraz pogłębienie swojej wiary i wiedzy religijnej.
4. Szerzenie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła.
6. W miarę możliwości wspomaganie ubogich oraz udział w pogrzebach zmarłych członków Wspólnoty Różańcowej.
ODPUSTY
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
1. w dniu przyjęcia do Żywego Różańca
2. w dniu Narodzenia Pana Jezusa (25 XII)
3. w dniu Ofiarowania Pańskiego (2 II)
4. w dniu Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III)
5. w dniu Zmartwychwstania Pańskiego
6. w dniu Niebowzięcia Matki Bożej (15 VIII)
7. w święto Królowej Różańca Świętego (7 X)
8. oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII)